مکمل آناکپس دوکری ری اکتیو RE ACTIVE ضد ریزش مو و تقویت ناخن 30عددی (مصرف یک ماهه)

منافع
موها را تقویت می کند
باعث رشد کیفیت مو می شود
Anacaps Reactiv مواد مغذی ضروری (ویتامین‌های B6، B8، E، B3 و آهن) را برای لامپ مو فراهم می‌کند.
ناخن ها را محکم می کند

NRV* آهن و بیوتین

آنچه متخصص پوست در مورد ریزش مو می گوید
مو از یک پروتئین اولیه به نام کراتین تشکیل شده است که سیستئین اسید آمینه تشکیل دهنده آن است. شادابی مو می تواند تحت تأثیر برخی از عوامل گاه به گاه مرتبط مانند تغییرات فصلی، استرس، خستگی، رژیم غذایی نامتعادل، زایمان، شوک عاطفی و غیره قرار گیرد.

مواد تشکیل دهنده:

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

ریزش مو چیست؟
اگرچه ریزش مو ممکن است بی اهمیت به نظر برسد، اما انگیزه اصلی برای مراجعه افراد به مشاوره است و نزدیک به 10 میلیون فرانسوی تحت تأثیر قرار گرفته اند. نه یک، بلکه در واقع چندین نوع مختلف ریزش مو وجود دارد که هر کدام دلایل متفاوتی دارند. متخصصان بهداشت آنها را به شرح زیر طبقه بندی کرده اند:

شروع ناگهانی ریزش موی گاه به گاه که به عنوان تلوژن افلوویوم حاد شناخته می شود
ریزش موی تدریجی و طولانی مدت به نام تلوژن افلوویوم مزمن شناخته می شود
ریزش مو با مسائل هورمونی در ارتباط با چشم انداز ژنتیکی یا آلوپسی آندروژنتیک همراه است
و در نهایت، با افزایش سن، از دست دادن تراکم و توده مو، که به عنوان آلوپسی ناشی از سن یا پیری شناخته می شود.

همه این انواع ریزش مو با هم متفاوت هستند زیرا به دلیل تغییرات متفاوت در چرخه مو ایجاد می شوند و بنابراین نیاز به درمان های متفاوتی دارند.

ریزش روزانه مو ممکن است بی اهمیت تلقی شود، اما می تواند باعث ناراحتی روانی بزرگ در بیماران شود. در نتیجه، این یک دلیل رایج برای مشورت با متخصص پوست است. هدف: یافتن علت یا علل ریزش مو. همانطور که گفته شد، شناسایی منشا یک بیماری همیشه آسان نیست و این با وجود عوامل رایج …
نگاهی دقیق تر به ریزش گاه به گاه مو
همچنین به عنوان افلوویوم حاد تلوژن شناخته می شود، ریزش گاه به گاه مو شایع ترین شکل ریزش مو منتشر است. مشخصه آن افزایش ریزش مو سه تا چهار ماه پس از یک عامل محرک است. به همین دلیل است که بیشتر به عنوان “ریزش مو واکنشی” نامیده می شود. استرس، شوک عاطفی، خستگی، رژیم غذایی نامتعادل، تغییرات فصل یا دوره پس از زایمان نمونه هایی از علل احتمالی هستند. چرخه مو مختل می شود و باعث ریزش ناگهانی، پراکنده و همزمان مو می شود. نسبت موها در فاز رشد فعال (فاز آناژن) به 70 درصد (در مقابل 85 درصد در شرایط فیزیولوژیکی) تغییر می کند، در حالی که تعداد موها در مرحله حذف (فاز تلوژن، کمتر از 10 درصد) 30 درصد افزایش می یابد. نتیجه: ریزش مو ممکن است به 300 تار مو در روز برسد، در مقایسه با نرخ معمولی 25 تا 60 مو در پوست سر معمولی. ریزش مو که با تغییرات فصلی، دوره پس از زایمان یا حتی کمبود رژیم غذایی همراه است، همیشه ناگهانی است و کمتر از 6 ماه طول می کشد.
انواع مختلف و علل ریزش گاه به گاه مو

ریزش موی فصلی درست همانطور که برگ های پاییزی از درختان می ریزند، ریزش موی موقت ممکن است در شروع بهار یا پاییز اتفاق بیفتد.
ریزش موی ناشی از استرس یا خستگی. هنگامی که با یک شوک عاطفی، استرس شدید یا اضطراب مواجه می‌شوید، بدن به روش‌های مختلفی پاسخ می‌دهد. ریزش مو می تواند یکی از این واکنش ها باشد.
ریزش مو با کمبود رژیم غذایی همراه است. وقتی بدن، از جمله پوست سر، فاقد ویتامین و مواد معدنی باشد، مو شکننده می شود و به راحتی می ریزد. این روش بدن برای به صدا درآوردن زنگ خطر است: به یک رژیم غذایی سالم و متعادل غنی از ویتامین ها، پروتئین و مواد معدنی مانند آهن و روی نیاز دارد.
ریزش مو پس از زایمان. هورمون ها عاملی در طول عمر مو هستند. در نتیجه، بسیاری از زنان در طول بارداری متوجه بهبود کیفیت و رشد موهای خود می شوند. پشت این چیه؟ سطوح استروژن بالاتر با این حال، پس از بارداری، کاهش استروژن ممکن است باعث تغییراتی در چرخه مو شود و منجر به ریزش مو شود. به این ریزش مو “پس از زایمان” گفته می شود.
ریزش مو همراه با یک درمان دارویی برخی از درمان‌های تهاجمی سرطان، عمدتاً شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی، اغلب باعث ریزش مو می‌شوند. این ریزش موقتی است، زیرا موها در پایان درمان دوباره رشد می کنند.

نگاهی دقیق تر به ریزش موی مزمن
همچنین به عنوان تلوژن افلوویوم مزمن شناخته می شود، ریزش موی مزمن می تواند در هر سنی ظاهر شود. زنان به طور نامتناسبی در مقایسه با مردان تحت تأثیر قرار می گیرند.

ریزش موی مزمن ممکن است به دنبال تب بالا، خونریزی، جراحی، استرس شدید، عدم تعادل هورمون تیروئید یا رژیم غذایی کم کالری شروع شود. هنگامی که عامل محرک شناسایی و حذف شد، ریزش موی مزمن البته شروع به بهبود می کند. تقریباً 6 ماه می گذرد تا ما شروع به رشد مجدد کنیم، و ممکن است بین 12 تا 18 ماه* طول بکشد تا موها به طور کامل رشد کنند.

نگاهی دقیق تر به علائم آلوپسی آندروژنتیک
آلوپسی آندروژنیک نوعی ریزش تدریجی و مزمن مو (که بیش از 6 ماه طول می کشد) است. اما آلوپسی دقیقا چیست؟ چه ویژگی هایی دارد؟ این شامل دوره های ریزش مو است که به تدریج منجر به کوچک شدن مو و کاهش تراکم مو می شود**. فراتر از علائم آلوپسی، باید توجه داشت که 70 تا 80 درصد مردان در مقطعی از زندگی خود، معمولاً بین 30 تا 40 سالگی، به این بیماری مبتلا می شوند.

شایع ترین شکل آلوپسی آندروژنتیک طاسی است و مکانیسم بروز آن هورمونی است و گیرنده های آندروژن موجود در پاپیلای پوستی را درگیر می کند. این گیرنده ها توسط دی هیدروتستوسترون (DHT)، یک متابولیت فعال تستوسترون تحریک می شوند. این تحریک گیرنده های آندروژن توسط DHT در فولیکول مو باعث کوچک شدن آن و ظاهر شدن موهای کوتاه و نازک می شود. آلوپسی معمولاً یک روند تدریجی است. این نوع آلوپسی 29 تا 42 درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می دهد که بیشتر در سنین بین 20 تا 40 سال است***. اطلاعات کمی در مورد علت اصلی این وضعیت وجود دارد. ریزش روزانه به طور کلی کم است (کمتر از 100 تار مو در روز)، اما زنان به شدت تحت تاثیر قرار می گیرند و از نازک شدن تدریجی اطراف شقیقه ها و کاهش توده مو شکایت دارند.
نگاهی دقیق تر به پیری مو یا آلوپسی ناشی از افزایش سن
این نوع آلوپسی در بیماران بالای 60 سال مشاهده می شود و با نازک شدن موها و همچنین از دست دادن تراکم و حجم در افرادی که در تاریخچه یا سابقه خانوادگی آنها مشکل ریزش مو وجود ندارد، مشخص می شود.
تشخیص: آیا ریزش مو را تجربه می کنید؟ نوع ریزش موی شما چیست؟
نوع ریزش موی شما چیست؟
نوع ریزش موی خود را از طریق تست تشخیصی ما شناسایی کنید و روال مراقبتی متناسب با نیاز موهایتان را کشف کنید.

امتحان بده!

شرکت کردن
چگونه ریزش مو معروف به آلوپسی را کاهش دهیم؟
مدیریت ریزش مو همچنان یک چالش برای بیماران و همچنین متخصصان سلامت است. جایگزین های درمانی کمی در دسترس است. تلوژن افلوویوم مزمن را می توان درمان کرد و ریزش موی گاه به گاه را می توان معکوس کرد. با این حال، تنها کاری که می‌توانیم با آلوپسی آندروژنیک انجام دهیم، کاهش سرعت پیشرفت آن است. چگونه؟ تا به امروز، دو نوع درمان دارویی در دسترس است: ماینوکسیدیل و داروهای ضد آندروژن مانند فیناستراید. علاوه بر این درمان‌ها، به بیماران توصیه می‌شود برخی از عادات روزانه خود را نیز تطبیق دهند. بنابراین، برای ریزش مو چه کاری می توانید انجام دهید؟

برای شروع، از مشورت با متخصص پوست، پوست و پوست سر یا پزشک مراقبت های اولیه خود دریغ نکنید. آیا ریزش مو گاه به گاه، ریزش موی مزمن، آلوپسی آندروژنتیک یا آلوپسی ناشی از افزایش سن است؟ یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند تشخیص درست را ارائه دهد و بهترین درمان و مراقبت را به شما توصیه کند.
در خانه، محصولات مراقبت از موهای بیش از حد خشن معمول خود را با محلول های ملایم تعویض کنید. از شامپو گرفته تا نرم کننده، لوسیون ضد ریزش مو و موارد دیگر، هدف این است که پوست سر خود را سالم نگه دارید.
به طور مشابه، شما باید موهای خود را با نهایت دقت مدیریت کنید. از برس زدن تهاجمی و حرکات بیش از حد سفت که موها را می کشد و باعث شکستن و ریزش آن می شود، خودداری کنید. اگر احساس می کنید موهایتان در حال شکننده شدن هستند، برای مدتی رنگ کردن آن را متوقف کنید.
با ماساژ روزانه پوست سر خود را درمان کنید. دو دقیقه برای تحریک جریان خون در مو کافی است و تمام مواد مغذی لازم برای رشد مو را به همراه دارد.
مراقب آنچه می خورید باشید. رژیم غذایی نقش مهمی در ریزش مو دارد. برای جلوگیری از ریزش، مو به مقدار زیادی ویتامین و مواد معدنی نیاز دارد.
در طول تغییرات عمده فصلی، مانند بهار و پاییز، مصرف مکمل های غذایی را شروع کنید. آنهایی که حاوی ویتامین ها و مواد معدنی هستند به دلیل نقش کلیدی در فیزیولوژی مو می توانند گزینه درمانی مکمل خوبی باشند.